Braci Krzyżowych Pańskiego Grobu Jerozolimskiego do Polski sprowadził i osadził w Miechowie w 1163 roku Jaksa z rodu Gryfitów. W XV wieku (lata 1483 - 1489) Zakon został zniesiony w większości krajów europejskich, a jego dobra przejęli kawalerowie maltańscy. Mimo tego w Polsce Zakon nadal się rozwijał, a miechowski klasztor stał się centralnym konwentem Zakonu, w którym rezydował jego przełożony zwany proboszczem generalnym. Obecny kościół zbudowano w latach 1233-1293, przebudowano go w latach 1394 - 1410 i w XVIII w. Kościół jest murowany, gotycki, z fragmentami romańskimi, przebudowany w stylu późnobarokowym, konsekrowany w 1802 roku.

W kaplicy klasztoru usytuowany jest właściwy grób Chrystusa. Jest to kamienna kwadratowa budowla wykonana z ciosów pokrytych plastyczną dekoracją. W przedniej części, po lewej stronie, znajduje się niskie wejście do komory grobowej. Grób Chrystusa był nieodłącznym elementem kościołów wznoszonych przez Bożogrobców. Miechowski został zbudowany na ziemi przywiezionej z Jerozolimy i tu rozsypanej. Dla podniesienia autentyczności miejsca w zachodniej ścianie kaplicy został wmurowany kamień z grobu Chrystusa w Jerozolimie. Kaplica powstała w czasie przebudowy kościoła i zakonu po pożarze w 1530 roku.

Bożogrobcy zapoczątkowali zwyczaj strojenia i odwiedzania grobu Chrystusa w Wielkim Tygodniu. Miasto, z gryfem i krzyżem bożogrobców w herbie, jest nazywane polską Jerozolimą.